Türk Gaylerin Paradoksal Hayat Öyküleri

Türk toplumunda lezbiyenlik pek göze batmaz fakat gay bir aile ferdine sahip olmak pekçok aile için utanç kaynağıdır. Yalnızca aileler değil toplumun hemen her kesiminde aynı durum gözlemlenmektedir. Bunun analizi için kafa patlatmaya gerek yok. Toplumsal yapı zaten gaylere karşı oluşan homofobinin nedenlerini açıkça ortaya koymaktadır. Türk toplumu erkek egemen bir toplum olmasının etkilerini şüphesiz erkek eşcinseller üzerinde büyük baskılar kurarak sürdürmektedir. Pekçok törede hala kadınların hiçbir hakkı yoktur. Aile ve hatta sülalenin yapı taşı olarak erkek görülmekte ve bu sorumluluk yüklenmektedir. Fakat eşcinsel bir erkeğin bu sorumlulukları alamayacağı yanılgısı hakimdir. Eşcinsel erkeğin bir kadın değil erkek olduğu gerçeği görülememektedir. Eşcinsellik konusunda daha geniş düşünen aileler olsa da kendi çocuklarının gay olduğunu öğrenmeleri durumunda toplumsal baskı nedeniyle korkuya kapılırlar. Türk toplumu gibi homofobinin yüksek olduğu toplumlarda bu durum daha net gözlemlenir. Yaşanılan korkuyu çocuğa yansıtmak ve onu cezalandırmaya yönelik hareketlerde bulunmak kuşkusuz geri tepecek ve daha kötü sonuçlar doğuracaktır. Gay olduğunu ailesine kabul ettiremediği için evden kaçan erkeklerin sayısı hiçte az değildir. Genç yaşta, tecrübesizliklerle hayatın karşısında ayakta durmaya çalışan bu gençlerin çok büyük bir bölümü fuhuşa yönelirler. Zaten homofobinin oluşmasında en temel etken eşcinselliğin doğrudan fuhuş ile özleşleşiyor olmasıdır. Ancak homofobi olmasa, eşcinseller toplum içerisinde istedikleri gibi yaşayabilseler ve farklı sektörlerde iş bulma imkanları olsa pekazı fuhuşa yönelir. Yani eşcinsellik ve fuhuş kavramlarının bu kadar içiçe olmasına etken homofobik bir paradokstur.